بایگانی دسته: شرکت های آلمانی

در سال 2016 وقتی که تحریم های اقتصادی ایران تعلیق شوند بازار بزرگی برای اتومبیل سازان اروپایی بوجود می آید که جای زیادی برای پیشرفت دارد. شرکت های بزرگی مثل فولکس واگن، دایملر (تولید کننده اتومبیل های مرسدس بنز)، بی ام و، کونتیننتال و آودی برای رقابت بر سر این بازار بکر وارد مذاکره با ایران شده اند.

مهرزاد فردوس با اعتماد به نفس بالای خودش به روزنامه اوزنابروک آلمان می گوید: تنها اتومبیل های پرمیوم!! اتومبیل های با کیفیت بالا هدف کارآفرین سرشناس ایرانی است. این را مهرزاد مانوئل فردوس با زبان سلیس آلمانی به این روزنامه می گوید. مهرزاد و بهروز فردوس دو برادری هستند که ریاست شرکت ماموت تهران یکی از بزرگترین شرکت های خاورمیانه را بر عهده دارند. اگر از این نکته تعجب کرده اید که او چرا با زبان سلیس آلمانی با روزنامه اوزنابروک صحبت کرده، این رو باید اضافه کنم که دو برادر از خانواده ای ایرانی آلمانی می آیند.شرکت تهرانی ماموت محصولاتی در بخش های مختلف صنعتی از محصولات مخابراتی گرفته تا سازه های بتونی تولید میکند.

پروژه بعدی آقای فردوس راه اندازی کارخانه تولیدی اتومبیل شخصی در محوطه 150 هکتاری ماموت در تهران است در این راستا هدف درجه اول او، تولید اتومبیل های آلمانی است.

بازار 80 میلیونی ایران برای شرکت های خارجی مبدل به  بازار بسیار قابل توجهی در صنعت اتومبیل سازی شده است. با توجه به این که طبق آمار شرکت ای اچ اس تا سال 2020 فروش سالیانه اتومبیل در ایران به 1.7 میلیون خواهد رسید و همچنین این نکته که صنعت اتومبیل بعد از نفت و گاز بزرگترین صنعت ایران به شمار می رود، این بازار برای تولید کننده های خارجی بسیار قابل توجه است.

تحریم های اقتصادی که در سال های قبل ارتباط صنعتی ایران و اروپا  را مختل کرده بود، به نفع تولید کننده های چینی بوده است. آقای فردوس در بخش دیگری از صحبت های خود به این اشاره می کند که با ورود شرکت های آلمانی به ایران خیلی زود خواهند دید که باید اتومبیل های تولیدی را با قیمت های چینی روانه بازار کنند.

البته ارتباط کدر بین ایران و آمریکا نیز بر این همکاری ها سایه افکنده است. بعد از رسوایی شرکت فولکس واگن در ایالات متحده آمریکا بسیاری از شرکت های آلمانی مانند خود فولکس واگن همکاری با ایران را به ضرر رابطه اقتصادی خود با آمریکا می دانند. به همین دلیل این انتظار نیز می رود که شروع این روابط مقداری به طول انجامد البته شرکت های آلمانی این را نباید فراموش کنند که رقیب های آسیایی آن ها کار در ایران را شروع کرده اند.

شرکت زیمنس (Siemens) در روز اول اکتبر سال 1847 توسط ورنر زیمنس (Werner Siemens) و یوهان گیورگ هالسکه (Johann Georg Halske)، که هر دو پیشینه ی مهندسی داشتند، در شهر برلین تاسیس گردید. در ابتدا اولین پروژه ای که این شرکت به انجام رساند طراحی و راه اندازی خط تلگرافی بین برلین و فرانکفورت بود. این پروژه و موفقیت ناشی از آن باعث بوجود آمدن فرصت های بعدی  برای این شرکت نوپا شد و در سال های بعدی خط تلگراف کلکته و لندن را راه اندازی نمود. این شروع راه پر افتخار و پر سود شرکت زیمنس است که در سال 1897 از نام ابتدایی خود یعنی شرکت سازندگی زیمنس و هالسکه (Bauanstalt von Siemens & Halske) به اس اند اچ (S&H) تغییر نام داد. شرکت زیمنس همزمان با تغییر نام خود در سال 1897 به صورت شرکتی با سهامی عام تبدیل شد.

شرکت سهامی عام زیمنس (Siemens AG) یکی از اولین شرکت های صنعتی اروپایی است که بصورت چندملیتی فعالیت می کند. اولین مرحله ی تولید در خارج این شرکت در سال 1863 و با تولید کابل در شهر وولوبچ (Woolwich) انگلستان بود. در سال 1882 نیز کارخانه ی بعدی تولید کابل در سانت پترزبورگ افتتاح گردید. در سال 1892 نیز برای اولین بار، مرکز مدیریتی خارج از کشور زیمنس، در توکیو ژاپن تاسیس شد. این شعبه بعدها در سال 1914 عامل سقوط دولت ژاپن شد. اتفاقی تاریخی که امروزه به نام رسوایی زیمنس نامیده می شود. در این سال، کشور ژاپن سعی به افزایش قدرت نظامی خود داشت و به همین دلیل به واردات محصولات نظامی از اروپا رو آورده بود. در این دوران مسولین نیروی دریایی ژاپن درقبال دریافت سود 15 درصدی، برای شرکت زیمنس انحصاری ویژه در قرارداد های نظامی بوجود آوردند. در زمان شروع جنگ جهانی اول شرکت زیمنس در 49 کشور، 168 نمایندگی ایجاد کرده بود.

بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی اول، این شرکت توانست در سال 1920 به زمان اوج خود بازگردد و یکی از 5 شرکت برتر جهانی در ضمینه ی محصولات الکتریکی شود. شرکت زیمنس و هالسکه سهم تکنیکی بزرگی در مدرنسازی سیستم تلفن ایفا کرده و همچنین اولین سیستم تلفن بین قطاری را در سال 1923 برای راه آهن آلمان ایجاد کرد. در سال 1939، این شرکت با در خدمت داشتن 187000 کارمند، بزرگترین شرکت الکترونیکی جهان شناخته شد.

در طول زمان جنگ جهانی دوم نیز کارخانه های موجود به تولید محصولات نظامی ادامه داده و در بسیاری از کارخانه ها نیز همانند شرکت های دیگر آلمانی مثل فولکس واگن که در مطالب قبلی به آن اشاره شده، از نیرو های کار اجباری استفاده شد. زیمنس در این زمان در کمپ معروف آشویتز و لوبین نیز به تولید محصول با استفاده از کارگران اجباری پرداخت. در زمان جنگ برلین، تمامی واحد های تولیدی آن در اطراف این شهر به صورت تعلیق درآمد. بعد از اتمام جنگ، این شرکت توانست با دانش ویژه ی رئیس سابق آن یعنی هرمن زیمنس (Hermann Siemens)، روند کاری فوقالعاده خود را بازسازی کند.

بعد از جنگ، بخش اداری زیمنس به بایرن آلمان در آلمان غربی منتقل شد و توانست در سال 1950، 90 درصد از تولید خود در سال 1936 را بازسازی کند. این درحالی است که بسیاری از کارخانه های آن در آلمان شرقی و در اختیار شوروی سابق قرار داشت.

این شرکت تا به امروز روند رو به رشد خود را ادامه داده است. امروزه ساختار اداری این شرکت به این شکل است:

هیئت مدیره
رئیس کل
بخش انرژیسوخت های فسیلی

انرژی بادی

انرژی خورشیدی و نیروگاه های آبی

نفت و گاز

راهکار های سفارشی مربوط به انرژی

انتقال نیرو

بخش پزشکیتکنیک های تصویر برداری و سیستم های درمانی

محصولات بیمارستانی

تجهیزات تشخیص آزمایشگاهی

راهکار های سفارشی مروبوط به پزشکی

بخش صنعتاتوماسیون صنعتی

تکنولوژی درایو

خدمات صنعتی

بخش زیرساخت ها و شهر سازیساختمانی

لجستیک

محصولات فشار متوسط و فشار ضعیف

سیستم های راه آهن

شبکه برق هوشمند

کسب و کار بین بخشیخدمات مالی خدمات بین بخشیخدمات جهانی

مشاوره شرکتی زیمنس

املاک و مستغلات زیمنس

واحد های منطقه ای

برای خرید محصولات صنعتی این شرکت در داخل ایران، مثل خرید رله حفاظتی زیمنس، امروزه نمایندگی های متفاوتی فعالیت می کنند که آشنایی با آن ها از طریق اینترنت کار نچندان دشواری است.

کارخانه شرکت فلکس واگن Volkswagen

معرفی شرکت فولکس واگن یا فلکس واگن

شرکت فلکس واگن یا Volkswagen (در زبان فارسی نام فلکس واگن به اشتباه به فولکس واگن شناخته می شود.) که از دید لغوی به معنی اتومبیل مردم مباشد، یکی از معروف ترین شرکت های خودرو سازی در سطح جهانی میباشد. این شرکت که بصورت سهامی عام فعال است، پر سود ترین شرکت آلمانی در سال های 2009 و 2010 بوده و بزرگ ترین تولید کننده اتومبیل در اروپا میباشد. سود خالص شرکت فولکس واگن در سال 2010 میلادی، مبلغی بالغ بر 6.835 میلیون یورو بوده است. این شرکت در سال 2014، 592.586 کارمند به استخدام خود داشته. گردش مالی فولکس واگن یا بصورت کوتاه شده فآو وِ (VW) در سال 2014، 202.5 میلیارد یورو برآورد شده است.

خاستگاه شرکت فولکس واگن امروزی در اصل شرکتی است که با همکاری حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان برای طراحی و ساخت اتومبیلی برای مردم توسط آقای فردیناند پورشه در 28 می سال 1937 میلادی در شهر برلین، ثبت شد. ایده ی اتومبیلی برای مردم به این دلیل مورد حمایت حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) قرار گرفت که آدلف هیتلر در بیست و چهارمین همایش اتومبیل و موتور برلین درخواست کرده بود که متخصصین آلمانی برای عموم مردم اتومبیلی طراحی کنند که بتواند با سرعت 100 کیلومتر در ساعت حرکت کند، دارای 4 صندلی برای خانواده باشد، مصرف مناسب بنزین و از همه مهم تر قیمتی کم تر از 1000 مارک داشته باشد.

در طول جنگ جهانی دوم کارخانه فولکس واگن فعالیت اتومبیل سازی خود را متوقف و به تولید محصولات جنگی و به صورت ویژه هواپیما جنگی فاو1 (V1) پرداخت. در این زمان حدود 20000 کارگر بصورت اجباری در این شرکت مشغول تولید محصولات جنگی شدند.

بعد از جنگ جهانی دوم 93 درصد از ماشین آلات این شرکت هنوز قابل استفاده بودند پس به کمک همین ماشین آلات در سال 1945 آولین فولکس قورباغه ای (Käfer) تولید شد. البته در سال های اول بعد از جنگ جهانی دوم آینده فولکس قورباغه ای و شرکت فولکس واگن متزلزل مینمود. در آن زمان دو شرکت هامبر و فرد به دنبال خرید کارخانه ی ولکس واگن بودند که البته بدلیل نزدیکی این کارخانه به دولت شوروی سابق و کم دانستن کیفیت فولکس قورباغه ای، از خرید آن منصرف شدند.

در 22 آگوست سال 1960 شرکت فولکس واگن که تا آن زمان به صورت مسولیت محدود (GmbH) فعال بود به بورس اوراق بهادار (Aktiengesellschaft) پیوست. 20 درصد از سهام شرکت فولکس واگن امروزه به دولت آلمان و ایالت نیدرزاکسن تعلق دارد. ایالتی که ولفسبورگ جزوی از آن است.

امروزه شرکت های اسکودا (Skoda)، بنتلی (Bentley)، آودی (Audi)، بوگاتی (Bugatti)، پورشه (Porsche)، اسکانیا (Scania)، من (Man)، لامبورگینی (Lamborghini)، دوکاتی (Ducati) و گیوگیارو (Giugiaro) به شرکت فولکس واگن تعلق دارند.

مدیریت شرکت فولکس واگن امروزه در برج اداری فاو و (VW) در ولفسبورگ انجام میپذیرد.